Een lang gekoesterde droom is op zaterdag 18 januari dan toch eindelijk voor Leon en Dimitri in vervulling gegaan: een eigen stekje in Rotterdam. Te weten aan de Marinestraat 5C op het karakteristieke Noordereiland. Het ging zeker niet zonder slag of stoot: het was voor de heren zoeken naar een speld in een hooiberg en als het niet aan Blessa en Maatje Meer had gelegen, was de handdoek allang in de ring gegooid. Dit is een verhaal over vallen en opstaan. Een verhaal over twee vrienden die het reguliere leven zo lang mogelijk willen uitstellen. Een verhaal dat wij van Lucvermaat.nl u zullen vertellen en van alle kanten belichten, zoals u van ons gewend bent.
Persoonlijke situatie
Laten we bij het begin beginnen. Leon heeft hiervoor twee studentenwoningen gekend en Dimitri pendelde op en neer tussen Barendrecht en Breda, waar respectievelijk moeder Elly – met vriend Patrick – en vader Ron wonen. Dimitri werkt vijf dagen in de week in Breda waar hij de planning voor zijn rekening neemt van een logistiekbedrijf en hij ook het takenpakket van loodsmanager vervult (Van Vreeswijk, 2020). Leon wijdt doordeweeks twee dagen aan zijn studie en de andere drie aan zijn functie als ‘Sales Representative’: kontenlikker, bij jawel mensen: Jordex.
Jordex, het bedrijf dat al sinds jaar en dag een onderlinge strijd voert met buurman en concurrent Van Donge en De Roo. Als Jordex De Schakel haalt met ‘grootste lokale kerstboom’ gaan alle alarmbellen rinkelen bij Van Donge en De Roo, waarop er ook daar een kerstboom van formaat zal worden aangeschaft, maar minstens twee keer zo groot als die van buurman Jordex. En als Van Donge en De Roo een jacuzzi aanschaft voor op het dakterras, dan laat Jordex een heus zwemparadijs aanleggen. Ja beste lezers, treurig maar waar.
Totstandkoming
Na een zoektocht van om en nabij twee jaar kwam er dan toch eindelijk een huis dat aan de financiële en woongerelateerde eisen van Pelkman en Den Ouden voldeed en gelukkig voor hen kwam er hulp uit een wel heel bekende hoek: de familie Löbker. Pa Löbker kocht recent een appartement op het Noordereiland en liet het van top tot teen renoveren. Toen de heren hier lucht van kregen zijn zij met de huisjesmelker om tafel gaan zitten en zijn zij tot een ‘wurgcontract’, maar met een schappelijke huurprijs gekomen. Voorwaarde van de kant van Leon en Dimitri: Ties moest nog wel even een Tikkie à tien euro betalen waarvan Leon onlangs een melding kreeg dat die nog niet betaald was. Het Tikkie is in het wurgcontract verwerkt in de vorm van één euro korting gedurende de eerste tien maanden en daarmee was de overeenkomst rond.
Wie heeft de broek aan?
Net als bij doorsnee stellen is ook hier sprake een heuse rolverdeling. Beide brengen weliswaar geld in het laatje, maar het is met name Blessa die de keukenprinses uithangt en Maatje Meer die de boodschappen doet en nét iets meer werkt. Daarnaast is het Dimitri die de twee vervoert op wedstrijd- en trainingsdagen. En aangezien beide heren zich in de befaamde groepsapp van Barendrecht 8 bevinden, heeft Leon daar het woordvoerderschap op zich genomen. Ook algemene afspraken moeten eerst langs Leon alvorens deze voorgelegd kunnen worden aan boezemvriend Dimi. Al met al kun je best stellen dat Leon de broek aan heeft en Dimitri het zorgzame vrouwtje is dat haar mannetje van alle gemakken voorziet: boodschappen, brengt hem naar de voetbal en er zullen vast nog tal van andere manieren zijn waarop Dimitri zijn wederhelft van alle gemakken voorziet.
Omgangsvormen
Maar wie denkt dat Maatje Meer volledig over zich heen laat lopen heeft het mis: de masterbedroom is toch echt voor hem. ,,Mijn bed past niet in dat veredelde schoonmaakhok waar Leon nu slaapt, dus de kamerverdeling was snel geregeld. Daarbij komt Leon uit een krakkemikkige studentenwoning komt en ik uit hoogstaande arbeiderswijken in Barendrecht en Breda’’. Blessa ving dit alles prima op. ,,Ik ga niet moeilijk doen over waar m’n bed staat, als het maar past’’.
Wie de plattegrond van het om en nabij 65 vierkante meter tellende appartement op het Noordereiland bekijkt, komt tot de conclusie dat de kamers van deze heren ongelukkig genoeg aan elkaar grenzen. Daar bij opgeteld houden zij allebei een schatje na op hun open relatie, dus is zoiets als aangrenzende slaapkamers misschien niet zo wenselijk in een ‘nogal gehorig’ huis. Den Ouden hierover: ,, Het is niet anders, je moet roeien met de riemen die je hebt. Daarentegen hebben wij er zeer bewust voor gekozen om de bedden niet tegen de muur te plaatsen die onze kamers van elkaar scheidt. Dat had anders best wel eens ongemakkelijke situaties kunnen veroorzaken’’.
Gestelled en wel
,,We zijn nu twee maanden verder en we kunnen concluderen dat we hier helemaal op ons plekje zitten’’, aldus een meer dan contente ‘Blessa’ Pelkman. ,,De rolverdeling verliep eigenlijk best natuurlijk en we zijn inmiddels door de inheemse bevolking erkend als een van hen, wat natuurlijk een belangrijk proces is van onze inburgering op het Noordereiland’’, bekent Den Ouden. ,,Wel moet er nog een onderonsje plaatsvinden met de heer Guus Twigt, die ook op dit stukje Rotterdam woont. Hij heeft aan de heer Vermaat en mij namelijk nog het een en ander uit te leggen met betrekking tot Ilvy van Dijke – iets met het veelvuldig liken van ‘aanstootgevende foto’s’. Pas als dat eenmaal achter de rug is zal deze plek echt als thuis voelen.”
Het doet de redactie van Vliegendekeeper.com deugd om te mogen vernemen dat de heren het goed maken in hun bescheiden optrekje nabij het centrum van Rotterdam. Wij wensen hen dan ook veel liefde en geluk toe en wij wachten rustig af tot het moment daar dat de heer Twigt over de brug komt met zijn verhaal over madame Van Dijke. Wordt vervolgd!
Geef een reactie